”რას მივტირით” საბჭოთა კავშირში – მეორე ნაწილი

თქვენ უფრო რა გენატრებათ? სკოლაში ნასწავლი ბრეჟნევის მოხსენებები თუ ეკლესიაში დანთებული სანთლის გამო გადასახლება? იმედია, არც არაფერი. თუმცა მოდი, ჩვენი პირველი სტატიის შემდეგ  გავიხსენოთ იმ მანკიერებების მცირე ჩამონათვალი რომელიც საბჭოთა კავშირს თან ახლდა.

1.რელიგია საბჭოთა კავშირის იდეოლოგია მთლიანად ეწინააღმდეგებოდა რელიგიას. იმ დროს ათეიზმი კომუნიზმის განუყოფელი ნაწილი იყო და ნებისმიერი რელიგიური გამოვლინება მკაცრად ისჯებოდა. განსაკუთრებული სისასტიკით გამოირჩეოდნენ ეკლესიისა და მორწმუნეების მიმართ. ხელისუფლების ბრძანებით ძარცვავდნენ და ანგრევდნენ ტაძრებს, წვავდნენ ხატებს, ტაძრებიდან ხსნიდნენ ზარებს, ადნობდნენ და იარაღის წარმოებაში იყენებდნენ. საბჭოთა კავშირის დროს დაიხოცა ათი ათასობით სასულიერო პირი და მრევლი, ხოლო ვინც ვერ მოკლეს, გადაასახლეს ციმბირში და წამებით ამოხადეს სული. ეს ილუსტრაცია 1923 წლით თარიღდება და ყველაზე ცნობილი ანტირელიგიური ჟურნალიდან გახლავთ. ილუსტრაციაზე გამოსახულია თუ როგორ გააძევა წმინდა ოჯახი სახელმწიფოდან ბოლშევიკურმა რევოლუციამ.

2. ჯინსები – სსრკ–ში ჯინსების ჩაცმაზე თქვენც გიოცნებიათ? მაშინ “გილოცავთ” თქვენ ნამდვილად გიცხოვრიათ საბჭოთა კავშირში. იმის თქმა,რომ ჯინსის ჩაცმით რევოლუციონერად შეგრაცხავდნენ, სულაც არ იქნება გადაჭარბებული. მიუხედავად დიდი წინააღმდეგობისა, ჯინსი მაინც აღწევდა სსრკ-ში და პროტესტის ერთ-ერთ ფორმადაც ითვლებოდა. და რატომ ეშინოდათ ასე სსრკ-ში სრულიად უწყინარი ჯინსის?! იმ დროისთვის, როდესაც კომუნისტური სამყარო და დასვლეთი დაპირისპირებულია და ჯინსი ამ დროს ახალგაზრდულ სიმბოლოს წარმოადგენს დასავლეთში, კომუნისტური სამყარო მაქსიმალურად ცდილობს მოქალაქეებს ჩაუხშოს ჯინსის ჩაცმის სურვილი.

3.ინფორმაცია – საბჭოთა კავშირის დროს საზღვარგარეთიდან შემოსული ამბების გაფილტვრა ხდებოდა. ინფორმავიის გაფილტვრაში კი არასასურველი ამბების დაბლოკვა იგულისხმება. სწორედ იმ ამბების, რომლებიც საფრთხეს უქმნიდა ქვეყანაში იქამდე გავრცელებულ იდეოლოგიას და განწყობას. ინფორმაციის გაფილტვრა და ცენზურა საბჭოთა კავშირში აპრობირებული მეთოდი იყო. სსრკ-ის ლიდერებს ნამდვილად არ აწყობდათ ძირითადად დასავლური სახელმწიფოებიდან ინფორმაციის შემოსვლა რადგან ის მნიშვნელოვნად შეარყევდა საბჭოთა ინდივიდის წარმოდგენას რეალობასა და მიმდინარე მოვლენებზე. ამ პოსტერზე, რომელიც 1977 წლით თარიღდება, ნაჩვენებია თუ როგორ უთხრის ძირს საბჭოთა სულისკვეთებას დასავლეთიდან რადიოთი გადმოცემული ინფორმაცია.

4. ფილმები – იცოდით, რომ საბჭოთა კავშირში რეჟისორები საშიში პროფესიის წარმომადგენლებად ითვლებოდნენ? დიახ, რეჟისორებს მათივე შემოქმედებით შეეძლოთ საზოგადოებისთვის საბჭოთა კავშორის რეალური სახე მარტივად ეჩვენებინათ. ამიტომ იმ დროისთვის ძალიან ბევრი საინტერესო ფილმი აიკრძალა და მაყურებლამდე მხოლოდ სსრკ-ის დაშლის შემდეგ მიაღწია. ეს ფილმები იყო: ოთარ იოსელიანის “აპრილი” ნიკოლოზ შენგელაიას “ელისო” მიხეილ კალატოზიშივილის “მარილი სვანურად” და სხვა.

5.მუსიკა – მოდი, შევთანხმდეთ იმაზე, რომ მუსიკა მნიშვნელოვან როლს ასრულებს ჩვენს ცხოვრებაში და დღეს სრულიად თავისუფლად შეგვიძლია ვუსმინოთ იმ მუსიკას რომელიც გვიზიდავს. რასაც საბჭოთა კავშირზე ნამდვილად ვერ ვიტყვით. მმართველ ტოტალიტარულ კომუნისტურ პარტიას, რომელსაც ალტერნატივა არ ჰყავდა, არ სურდა მოესმინა მისთვის საზიანო თავისუფალი აზრი, რომლითაც გაჯერებული იყო თანამედროვე მუსიკა. სწორედ ამიტომ განსაკუთრებულად უფრთხოდნენ დასავლურ მუსიკას. მთავრობა ბევრ ფულს ხარჯავდა უცხოური რადიოარხებისა და რადიოგადაცემების სიგნალის ჩასახშობად. ამიტომ მელომანები იატაკქვეშ ავრცელებდნენ კონტრაბანდულად შემოტანილ მუსიკას.

დასასრულს კი, თუ ევროკავშირში მიგვიღებენ და მერე ამ კავშირში ყოფნა არ მოგვეწონება, წევრობაზე უარის თქმა მარტივადაა შესაძლებელი. საბჭოთა კავშირზე უარის თქმამ და თავის დაღწევის სურვილმა კი რამდენი ქართველის სიცოცხლე შეიწირა, ვფიქრობ ყველას უნდა გვახსოვდეს.

ავტორი: დიკო მუჯირი

მომზადებულია პროექტის “მეტი მედია განათლება – ნაკლები სივრცე ფეიკ-ნიუსებისა და დეზინფორმაციისთვის” ფარგლებში.