“ვაქცინაციის მარათონის დროს ველისციხეში გახლდით და იქ შემოდგომის პერიოდი იყო, როდესაც რთველი მთავრდებოდა. მოსახლეობასთან შეხვედრები გვქონდა და ახსნა-განმარტება ვაქცინაციაზე. შემდეგ გვითხრეს, რომ ვენახში ჩავსულიყავით. ცოტა ყურძენი დავკრიფეთ. შემდეგ გვითხრეს, ჩვენი საკუთარი შატო გვაქვსო. მართლაც, ძველი შატო იყო – მე-19 საუკუნის და უფრო ძველი ქვევრებით. ასევე გვითხრეს, კახური შოთი და გუდის ყველი გაგვესინჯა. ამას მე “კახურ ფურშეტს” ვეძახი-ხოლმე. თანამშრომლებთან ერთად ვიყავი და უარი არ ვუთხარით. ჩვენ ყველა აცრილები ვიყავით და ეგ იყო… შეიძლება ქართველს ქეიფი არ უყვარდეს?! გააჩნია ვის წრეში..სამწუხაროდ, მასპინძელმა შემდეგ სიტყვა გატეხა, პირობა არ შეასრულა და ქეიფის ამსახველი ფოტო გადაიღო. შემპირდნენ რომ არაო და..”