რა წერია ვენეციის კომისიის შუალედურ დასკვნაში, დეოლიგარქიზაციის კანონპროექტთან დაკავშირებით

14 მარტს დეოლიგარქიზაციის კანონთან დაკავშირებით ვენეციის კომისიამ შუალედური დასკვნა გამოაქვეყნა.

• ამის შემდეგაც საქართველოს პარლამენტის იურიდიულ საკითხთა კომიტეტმა მეორე მოსმენით განიხილა და მიიღო დეოლიგარქიზაციის შესახებ შესწორებული კანონპროექტი.
• პარლამენტმა კი კანონპროექტი ვენეციის კომისიაში კიდევ ერთხელ გაგზავნა.

რა წერია დასკვნაში ამჯერად: ნათქვამია, რომ შესაძლოა, ნებისმიერ ქვეყანაში არსებობდეს საფრთხე, რომ გამჭვირვალობის და ლეგიტიმურობის არარსებობის შემთხვევაში, ქვეყნის ეკონომიკურ, პოლიტიკურ და საზოგადოებოებრივ ცხოვრებაზე გავლენა კერძო პირის ხელში მოექცევა.

• განმარტებულია, რომ ქვეყნების უმრავლესობამ შეიმუშავა საკანონმდელო, ადმინისტრაციული და ეკონომიკური ზომები იმ დამაზიანებელი ეფექტის შესამცირებლად, რაც გავლენების კონცენტრაციას აქვს დემოკრატიაზე, კანონის უზენაესობასა და ადამიანის უფლებებზე.
• კომისია არაა დარწმუნებული, რომ კანონპროექტში შეტანილმა ცვლილებებმა, შესაძლოა, ადამიანის უფლებების, დემოკრატიისა და კანონის უზენაესობის შესახებ ევროპის საბჭოს სტანდარტებთან გარდაუვალი შეუთავსებლობა გამოასწოროს.
• კომისია მიიჩნევს, რომ საქართველომ სისტემურის ნაცვლად, “პერსონალური მიდგომა” აირჩია და ურჩევს პარლამენტს, არ მიიღოს შესწორებული კანონპროექტი.

რეკომენდაციები ასეთია: ჩატარდეს ეფექტიანი კონკურენციის პოლიტიკის ჩამოყალიბება და განხორციელება;

• გაძლიერდეს მაღალი დონის კორუფციის წინააღმდეგ ბრძოლა და გაძლიერება და პრევენცია კორუფციის წინააღმდეგ მებრძოლი ქვეყნების ჯგუფის (GRECO) რეკომენდაციების შესაბამისად;
• განმტკიცდეს მედიაპლურალიზმი და მედია მფლობელების გამჭვირვალობა;
• გაძლიერდეს პოლიტიკური პარტიებისა და საარჩევნო კომპანიების დაფინანსების წესებისა და კონტროლის მექანიზმები;
• ცვლილებები საგადასახადო კანონმდელობაში;
• გაძლიერდეს ფულის გათეთრების წინააღმდეგ პოლიტიკა.
• გაძლიერდეს ძირითადი მარეგულირებელი და მაკონტროლებელი ორგანოების დამოუკიდებლობა და ეფექტურობა.
• განხორციელდეს სახელმწიფო შესყიდვების გამჭვირვალობისა და ანგარიშვალდებულების დაცვას;
• რეგულარულად შეფასდეს სხვადასხვა ინსტიტუტის — ანტიკორუფციული ორგანოების, ანტიმონოპოლიური კომიტეტების, სახელმწიფო აუდიტის, საბანკო ზედამხედველობის ორგანოების და ა.შ. საქმიანობა, თუ როგორ შეუძლიათ თავიდან აიცილონ და აღმოფხვრან ოლიგარქიული გავლენები პოლიტიკურ, ეკონომიკურ და საზოგადოებრივ ცხოვრებაზე.