„ეს ახალგაზრდა სექტის კი არა, პოლიტიკური ტრიუკის“ მონაწილე იყო და წესის აგება უნდა განხორციელებულიყო“ – დეკანოზი თეოდორე გიგნაძე „გირჩის“ გარდაცვლილ წევრზე

რელიგიური ორგანიზაცია „ბიბლიური თავისუფლების“ წევრს, 24 წლის შაკო ბარამიძეს, რომელიც ავარიის დროს დაიღუპა, მართლმადიდებლურმა ეკლესიამ წესი არ აუგო. ახალგაზრდას ოჯახი ითხოვდა, გარდაცვლილისთვის წესის აგებას, თუმცა საპატრიარქომ უარი განაცხადა, რადგან ახალგაზრდა სხვა კონფესიას მიეკუთვნებოდა. აღნიშნულ საკითხზე „ჰოთნიუსი“ დეკანოზი თეოდორე გიგნაძეს ესაუბრა, რომელიც მიიჩნევს, რომ ახალგაზრდა არა სექტის, არამედ, „პოლიტიკური ტრიუკის“ მონაწილე იყო და მასზე მღვდელმსახურება, ანუ წესის აგება უნდა განხორციელებულიყო:

„როგორც წესი, მღვდელს მღვდელმოქმედების უფლება ენიჭება ეპისკოპოსის ნებართვით. ეს საკრალური მოქმედება მხოლოდ მაშინ არის ძალმოსილი, როცა ეპისკოპოსის კურთხევით ხდება, მღვდელმა ეპისკოპოსის კურთხევის გარეშე რომ იმოქმედოს, ეს იგევაა, რომ ერისკაცმა გააკეთოს ეს. „გირჩის“ ეს საქმიანობა პოლიტიკური ტრიუკი უფროა, ვიდრე – რელიგია და ეს ახალგაზრდა ბიჭი, მისი მშობლები ძალიან შემეცოდა. ეგ რომ სექტის წევრი ყოფილიყო, სექტის წევრს წესი არ ეგება, რადგან სხვა რელიგია, სექტაა. მოკლედ, მე ამას რელიგიურ აქტად ვერ აღვიქვამ. თუ ვინმე ჩათვლის, რომ მაინც არასერიოზული და ცუდი რამეა, ეგრე ჩვენ წესს ვუგებთ განურჩევლად მათი სარწმუნოებრივი მდგომარეობისა, მთავარია, მონათლული იყოს და ვინ იცის, რამდენი ურწმუნოთათვისაც აგვიგია წესი და ფორმალურად იყო მონათლული. თუ მკაცრად მივუდგებით, მაშინ თუ ეკლესიის წევრია აღმსარებელი და მაზიარებელი არაა, მაშინ არავის არ უნდა ავუგოთ წესი და თუ ამ ლიბერალიზმს ვუშვებთ, რომ წესს ყველას ვუგებთ, ოღონდ მონათლული იყოს, მაშინ ამ ბიჭმა რა დააშავა? ეს ხომ არაა სექტის წევრი? ასე რომ, ვერ ვხვდები, ასეთი სიმკაცრე რატომ გამოიჩინეს.“

მამა თეოდორე გიგნაძე განმარტავს, რას ნიშნავს წესის აგება: „ღმერთს ვევედრებით იმ ადამიანისთვის, რომელიც ქრისტეს მისტიურ სხეულში იმყოფება. ქრისტეს მისტიურ სხეულში ადამიანი შედის ნათლობით, მირონცხებით და ზიარებით. ზიარებაც აუცილებელია, მაგრამ მონათლული თუ მაინც არის, წესს ვუგებთ. თუ ადამიანი არ არის ქრისტეს მისტიური სხეულის წევრი და ნაწილი, მასზე ეკლესიის მოქმედებას საკრალური ძალა არ აქვს. ამიტომ ადამიანზე, რომელიც არაა მართლმადიდებელი ეკლესიის წევრი, ეკლესია შურს კი არ იძიებს, წესის აგებას, უბრალოდ, აზრი არ აქვს. ამ შემთხვევაში ეს ბიჭი ხომ მონათლული იქნებოდა და მისი პოლიტიკური ტრიუკის და თამაშის ნაწილი გახდა და ამის გამო დასჯა, არ ვიცი… შეიძლება, ეპისკოპოსებმა პედაგოგიური თვალსაზრისით გადაწყვიტეს იმ გაგებით ვითომ, რომ სხვები გაფრთხილდნენ, ეს შეხედულება მე არ მესმის, მაგრამ ვთქვათ, მართალიც რომ იყოს, ეს პედაგოგიური მოქმედება ძალიან მძიმედ ტყდება ამ ბავშვსა და მის ოჯახზე და ასე როგორ შეიძლება?,- არ ვიცი. ეს კონკრეტული ადამიანების ტკივილია, ახალგაზრდა გარდაიცვალა, რა დროს პედაგოგიური მოქმედებებია. როცა ვითომ ეს ეკლესია [ბიბლიური თავისუფლება] შეიქმნა, რომელიც სინამდვილეში არანაირი ეკლესია არ არის, თუ თავიდანვე ეს პოზიცია ჰქონდათ ეპისკოპოსებს, სინოდის სხდომაზე უნდა განხილულიყო ეს საკითხი და თუ სინოდი დადებდა დასკვნას, რომ იქ გაწევრიანებულ ადამიანებს წესი არ აეგებათ, სანამ იქ იქნებიან, სინოდის ეს დადგენილება მთელ ქვეყანაში უნდა გაცხადებულიყო, რომ იმ რელიგიური ორგანიზაციის წევრზე, ცოცხალზეც და გარდაცვლილზეც მღვდელმსახურება არ აღესრულება. ყველას ეცოდინებოდა ეს და ამდენი პრობლემა არ იქნებოდა. ახლა დადგნენ ფაქტის წინაშე, ოჯახი რა დღეში იქნება… მეც მითხრეს ამის შესახებ და ვუპასუხე, რომ ამას აზრი არ აქვს და დაახლოებით იგივეა, რომ ერისკაცმა აუგოს წესი-მეთქი, ეპისკოპოსისგან ლეგიტიმაციის გარეშე. თუ ადგილობრივი ეპისკოპოსი უარს ამბობს, მისი აზრის შეცვლა შეიძლება, სინოდში გადაწყდეს, ან პატრიარქის რჩევით. როცა მითხრეს, ვურჩიე, საპატრიარქოში გაერკვიათ, საიდანაც უარი მიიღეს. ძალიან ვწუხვარ, ვუსამძიმრებ ოჯახს.“

დეკანოზი მიიჩნევს, რომ ახლა, როცა საპატრიარქოს გარშემო ვნებათაღელვაა, ეს გადაწყვეტილება არასწორი იყო: „ახლა ცხელი მდგომარეობა, ბევრი ვნებათაღელვაა და შეიძლება, ვერც კი გაიაზრეს კარგად ყველაფერი ეს. წესის აგება, ანუ ეკლესიის მიერ ლოცვა გარდაცვლილზე შეიძლება ნებისმიერ დროს მოხდეს, თუნდაც დაკრძალვის შემდეგ პერიოდშიც. ეს ვნებათაღელვა რომ ჩაივლის, ეგება, ამ ოჯახის ახლობლები მივიდნენ პატრიარქთან ან ქორესპისკოპოსთან და მშვიდ გარემოში დაელაპარაკონ, რომ ის არანაირი სექტის წევრი არ იყო. ბავშვს ჯარში წასვლის გამო… ეს ჯარიც რა არის?,-ყარაულად მიდიან, მართლა სამხედრო სამსახურს რომ გადიოდნენ, ვინ ჩივის? და ეგება, გადაწყდეს დადებითად. თან ეს ეკლესიისთვისაც დარტყმაა, ისედაც ვნებათაღელვებია და ამ სიტუაციაში ეს არასწორი ნაბიჯი იყო. გუშინ შეხვედრას ვატარებდი, სადაც სიყვარულზე ვსაუბრობდი და ბოლოს რომ მოვრჩი მკითხეს, ძალიან კარგია, რომ სიყვარულზე ქადაგებთ, მაგრამ ეს რა სიყვარულიაო?,- და ეს მაგალითი მომიყვანეს და ვუპასუხე, რომ რა თქმა უნდა, სიყვარული არ არის ეს, საშინელებაა.“

წყარო: dianews.ge