არაჟანი
ერთ-ერთი ყველაზე პოპულარული და მოთხოვნადი რძის პროდუქტია. სწორედ ამიტომ, ხარისხი ხშირად ეწირება რაოდენობას და ცხოველური ცხიმის ნაცვლად ხშირად იყენებენ მცენარეულ ცილას – სოიოს. ყველაფერ ამას ემატება გემოს გამაძლიერებლები და “არაჟანიც” მზადაა. ნამდვილი არაჟანი კი მხოლოდ რძის ნაღებისგან მიღებული პროდუქტია.
თუ ხარისხის შემოწმება გსურთ, გახსენით 1 კოვზი არაჟანი მდუღარე წყალში. თუ კარგად გაიხსნა – ნამდვილია, თუ აიჭრა და დახორხოშდა – ფალსიფიცირებულია.
ზეითუნის ზეთი
მისი ფალსიფიცირება იტალიური მაფიის ერთ-ერთ ყველაზე გავრცელებულ საქმიანობად ითვლებოდა ყოველთვის. გამყალბებლები ტუნისური, მაროკოული, ესპანური იაფფასიანი მცენარეული ზეთებისგან ხშირად ამზადებდნენ “თხევადი ოქროს” იმიტაციას.
ხარისხის შემოწმების ზუსტი კრიტერიუმები არ არსებობს, რადგან ზეითუნის ზეთის გემო და არომატი დიდადაა დამოკიდებული თავად ზეთისხილის სახეობაზე, სიმწიფის ხარისხზე, რეგიონზე. თუმცა მაინც ღირს მიაქციოთ ყურადღება მის სურნელს დაშეძლებისდაგვარად სანდო მწარმოებელი შეარჩიოთ.
სოიოს სოუსი
ხარისხიანი სოიოს სოუსის წარმოება ხანგრლივი პროცესია. მოხარშვის შემდეგ სოუსის ფერმენტაციას 40 დღიდან 2-3 წლამდე დრო სჭირდება, მისი სახეობისა ტექნოლოგიის მიხედვით. არაკეთილსინდისიერი მწარმოებლები მთელ პროცესს რამდენიმე კვირაში ამთავრებენ, რის შედეგადაც ცილის ფერმენტაცია დასრულებას ვერ ასწრებს. სოუის ვერ იღებს საჭირო გემოს, სურნელს და ფერს. ამის გამო სოუსს ამატებელ კანცეროგენს ქლორპროპანოლს და სხვადასხვა კონსერვანტს.
შეძენისას ყურადღება მიაქციეთ ეტიკეტს. სოუსი მხოლოდ 4 ინგრედიენტს უნდა შეიცავდეს: წყალს, სოიოს, ხორბალს და მარილს. ზოგჯერ ამატებენ შაქარსაც გემოს ბალანსისთვის.. მისი ფერი მოყავისფრო-მოწითალოა, ოდნავ გამჭვირვალე, ფალსიფიცირებული კი მუქია და სიროპს წააგავს.