გარდაიცვალა საქართველოს დამსახურებული არტისტი, ნუგზარ ბარამიძე. მსახიობი ბოლო პერიოდი კლინიკაში იყო მოთავსებული.ტელეკომპანია “გურიაTV” უსამძიმრებს ნუგზარ ბარამიძის ოჯახს და მის ახლობლებს.
რესპუბლიკის დამსახურებული არტისტი ნუგზარ ბარამიძე:
1966 წელს მოვედი თეატრში სცენის დეკორატორად, ამაში დიდი წვლილი მიუძღვის ბატონ ამირან ქადეიშვილს. იდგმებოდა ბერძენიშვილის `დაჭრილი არწივი~, რეჟისორი გურამ აბესაძე. პრემიერის წინა დღეს იური ჯიჯიეშვილი გახდა ავად და სამხატვრო საბჭომ გადაწყვიტა იგი მე შემეცვალა. ასე დაიწყო ჩემი მსახიობობა.
მაშინდელი თეატრი იყო მთელი ქალაქის მშვენება, ახალგახსნილი, გაბრწყინებული შენობა. დასს ნუღარ იკითხავთ, ბრწყინვალე შემადგენლობით, დედაქალაქის ნებისმიერ თეატრს რომ დაამშვენებდა მისი თითოეული წევრი.
ჩემს მსახიობად ჩამოყალიბებაში დიდი როლო შეასრულა გურამ აბესაძემ და ბატონმა ბეჟან ნაკაიძემ. რა თქმა უნდა, დასის უხუცესმა და ტიტულოვანმა მსახიობებმა: ქალბატონი ლამარა თურმანიძე, ბატონები რომან ლომინაძე, ლადო ბაჯელიძე, ილია არობელიძე, ამირან ქადეიშვილი, გივი ახმეტელი და სხვები.
45 წლის მანძილზე შესრულებულ;ი როლების ჩამოთვლა შორს წაგვიყვანს, გავიხსენებ ნაწილს: სოსოია, ` მე ვხედავ მზეს~, ტიგრანა, `თეთრი ბაირაღები~, ლოთი `ჭკვიანი გიჟები~, რეზიკო `მოგზაურობა ზღაპარში~, ლეონ კარლოვიჩი `სპილოები~, კაკუტა `ყვარყვარე~, კოწია `გუშინდელნი~, მგზავრი `გამარჯობათ, ხალხო~ და სხვა.
წარმატება ბევრმა როლმა მომიტანა, განსაკუთრებულია ჩემთვის 1988 წელი, როცა მომენიჭა რესპუბლიკის დამსახურებული არტისტის წოდება.
ჩემი დიდი მეგობარი ოჯახია, მეუღლე, შვილები, შვილიშვილები. ოჯახის გარეთ კი ძალიან ბევრი მეგობარი მყავს, თეატრში, უპირველესად. ომარ ურუშაძე და მე კარგი პარტნიორები ვართ, არაერთ სპექტაკლში ვყოფილვართ წყვილში.
გავიხსენებ ერთ კურიოზულ შემთხვევას უშუალოდ სპეტაკლიდან. ახალგაზრდები ვართ და დაგვაკავეს გეწაძის კომედიაში ყარამან ყანთელში. ყარამანი ომარია, მე _ კეჭოუკა, რეჟისორია ბატონი ილია მაცხონაშვილი. გაძლიერებული რეპეტიციებია, მასობრივ სცენებში სახალხო, დამსახურებული მსახიობებია დაკავებული.
ერთ დღეს მე და ომარი კარგად შეზარხოშებულები მივედით საღამოს რეპეტიციაზე. ვცდილობთ არ დაგვეტყოს, მაგრამ რას და ვის გამოაპარებ. ერთ-ერთი სცენის დროს, დაღლილი ყარამანა და კეჭოუკა წამოწვებიან დასასვენებლად, დასი მღერის ნანანანა კეჭოუკას, ნანანანა ყარამანას… აგრძელებენ სიმღერას და აღარ იქნა ჩვენი გამოღვიძება.
მეორე დღეს დაფაზე ბრძანებაა გამოკრული: მსაიობ ო. ურუშაძეს და ნ. ბარამიძეს გამოეცხადოს სასტიკი საყვედური და დაექვითოს ერთი თვის ხელფასი.
ერთხელ მეზობელი მოვიდა ჩემთან და მეუბნება _ ნუგზარი ჩემმა ოთარიმ არ ივარგა სამუშაოზე არსად და იქნება თეატრში წეიყვანო და ამუშავო, ციგანია შენსავით.
1966 წელს მოვედი თეატრში სცენის დეკორატორად, ამაში დიდი წვლილი მიუძღვის ბატონ ამირან ქადეიშვილს. იდგმებოდა ბერძენიშვილის `დაჭრილი არწივი~, რეჟისორი გურამ აბესაძე. პრემიერის წინა დღეს იური ჯიჯიეშვილი გახდა ავად და სამხატვრო საბჭომ გადაწყვიტა იგი მე შემეცვალა. ასე დაიწყო ჩემი მსახიობობა.
მაშინდელი თეატრი იყო მთელი ქალაქის მშვენება, ახალგახსნილი, გაბრწყინებული შენობა. დასს ნუღარ იკითხავთ, ბრწყინვალე შემადგენლობით, დედაქალაქის ნებისმიერ თეატრს რომ დაამშვენებდა მისი თითოეული წევრი.
ჩემს მსახიობად ჩამოყალიბებაში დიდი როლო შეასრულა გურამ აბესაძემ და ბატონმა ბეჟან ნაკაიძემ. რა თქმა უნდა, დასის უხუცესმა და ტიტულოვანმა მსახიობებმა: ქალბატონი ლამარა თურმანიძე, ბატონები რომან ლომინაძე, ლადო ბაჯელიძე, ილია არობელიძე, ამირან ქადეიშვილი, გივი ახმეტელი და სხვები.
45 წლის მანძილზე შესრულებულ;ი როლების ჩამოთვლა შორს წაგვიყვანს, გავიხსენებ ნაწილს: სოსოია, ` მე ვხედავ მზეს~, ტიგრანა, `თეთრი ბაირაღები~, ლოთი `ჭკვიანი გიჟები~, რეზიკო `მოგზაურობა ზღაპარში~, ლეონ კარლოვიჩი `სპილოები~, კაკუტა `ყვარყვარე~, კოწია `გუშინდელნი~, მგზავრი `გამარჯობათ, ხალხო~ და სხვა.
წარმატება ბევრმა როლმა მომიტანა, განსაკუთრებულია ჩემთვის 1988 წელი, როცა მომენიჭა რესპუბლიკის დამსახურებული არტისტის წოდება.
ჩემი დიდი მეგობარი ოჯახია, მეუღლე, შვილები, შვილიშვილები. ოჯახის გარეთ კი ძალიან ბევრი მეგობარი მყავს, თეატრში, უპირველესად. ომარ ურუშაძე და მე კარგი პარტნიორები ვართ, არაერთ სპექტაკლში ვყოფილვართ წყვილში.
გავიხსენებ ერთ კურიოზულ შემთხვევას უშუალოდ სპეტაკლიდან. ახალგაზრდები ვართ და დაგვაკავეს გეწაძის კომედიაში ყარამან ყანთელში. ყარამანი ომარია, მე _ კეჭოუკა, რეჟისორია ბატონი ილია მაცხონაშვილი. გაძლიერებული რეპეტიციებია, მასობრივ სცენებში სახალხო, დამსახურებული მსახიობებია დაკავებული.
ერთ დღეს მე და ომარი კარგად შეზარხოშებულები მივედით საღამოს რეპეტიციაზე. ვცდილობთ არ დაგვეტყოს, მაგრამ რას და ვის გამოაპარებ. ერთ-ერთი სცენის დროს, დაღლილი ყარამანა და კეჭოუკა წამოწვებიან დასასვენებლად, დასი მღერის ნანანანა კეჭოუკას, ნანანანა ყარამანას… აგრძელებენ სიმღერას და აღარ იქნა ჩვენი გამოღვიძება.
მეორე დღეს დაფაზე ბრძანებაა გამოკრული: მსაიობ ო. ურუშაძეს და ნ. ბარამიძეს გამოეცხადოს სასტიკი საყვედური და დაექვითოს ერთი თვის ხელფასი.
ერთხელ მეზობელი მოვიდა ჩემთან და მეუბნება _ ნუგზარი ჩემმა ოთარიმ არ ივარგა სამუშაოზე არსად და იქნება თეატრში წეიყვანო და ამუშავო, ციგანია შენსავით.
კომენტარები
Loading ...
