“მე ნამდვილად არ ვიცი რა უნდა პრეზიდენტს, სალომე ზურაბიშვილს. ჩვენ უშუალოდ ვიყავით ჩართული მის საპრეზიდენტო კამპანიაში, დაახლოებით ორი თვე გრძელდებოდა ეს პროცესი, დაახლოებით 45 დღე და ეს 45 დღეც რა უნდოდა, როდის, რას, რატომ ამბობდა, ესეც მაშინ, სამწუხაროდ ვერ გავიგეთ, თუმცა მოვახერხეთ მაინც გამარჯვების მოპოვება საპრეზიდენტო არჩევნების მეორე ტურში.
ძალიან მძიმე განცხადება მოვისმინეთ, მორალური თვალსაზრისითაც. კონკრეტულად ბიძინა ივანიშვილთან დაკავშირებით, როდესაც ერთ სიბრტყეზე დააყენა სააკაშვილი, გვარამია და ივანიშვილი, აბსოლუტურად გაუგებარი რამეა. გამოდის, რომ სალომე ზურაბიშვილმა ივანიშვილისგან უნდა დაიცვას ეს ქვეყანა – კაცი ჯერ პოლიტიკიდანაა გასული. მორალური თვალსაზრისით, როდესაც საპრეზიდენტი კანდიდატურის სტატუსი განიხილებოდა, მაშინ ინიციატივა ეკუთვნოდა ბიძინა ივანიშვილს. გამომდინარე იქიდან, რომ პრეზიდენტის საპარლამენტო რესპუბლიკაში არის სიმბოლური ფიგურა, სიმბოლიზმზე გაკეთდა აქცენტი და კიდევ რაზე, ერთი, რომ ის იყო ძველი დიასპორის წარმომადგენელი […] მეორე ქალი პრეზიდენტი და გარდა ამისა, ევროპიდან ჩამოსული ადამიანი, რომელიც ხდება პრეზიდენტი. ეს იყო ის სიმბოლიზმი, რომლის საფუძველზეც გაკეთდა აქცენტი სალომე ზურაბიშვილზე. ეს იყო ბატონი ბიძინას ინიციატივა. ეს ინიციატივა რომ არ ყოფილიყო, სალომე ზურაბიშვილი იქნებოდა პარლამენტის რიგითი წევრი…”