
ძაღლის ნაკბენი ერთ-ერთი ყველაზე გავრცელებული ტრავმაა ბავშვებში, თუმცა ბევრ მშობელს არ აქვს ჩამოყალიბებული მკაფიო გეგმა, თუ როგორ უნდა იმოქმედოს ასეთი შემთხვევისას. მნიშვნელოვანია ვიცოდეთ, რომ ნაკბენი არა მხოლოდ ფიზიკური დაზიანებაა, არამედ შეიძლება სერიოზული გართულებების მიზეზიც გახდეს.
რატომ არის ძაღლის ნაკბენი საშიში
პირველი და ყველაზე სწრაფი რეაქცია ბავშვის მხრიდან არის ტკივილი და შიში. ზოგჯერ ძაღლის თავდასხმის შემდეგ ბავშვები მთელი ცხოვრება ერიდებიან ძაღლებს და პანიკაში ვარდებიან მათი დანახვისას. ძლიერი შოკი შესაძლოა ნევროზის მიზეზი გახდეს, ზოგ შემთხვევაში კი – ენაბორძიკობისაც.
ნაკბენის მეორე საფრთხე ჭრილობის ინფიცირებაა. ზოგჯერ ნაკერის დადება აუცილებელია და შეხორცების პროცესი, შეიძლება, დიდხანს გაგრძელდეს.
თუმცა, ყველაზე საშიში გართულება ცოფია – ვირუსული ინფექცია, რომელიც ავადმყოფი ცხოველის ნერწყვით გადადის. ინფექციის წყარო შეიძლება გახდეს არა მხოლოდ ძაღლი, არამედ კატა, თაგვი ან სხვა ძუძუმწოვარი. დაავადებას აქვს ხანგრძლივი, რამდენიმე თვემდე ინკუბაციური პერიოდი, რის შემდეგაც მოულოდნელად ვლინდება სიმპტომები – წყლის შიში, კრუნჩხვები, პარალიზი და გარდაუვალი სიკვდილი. ცოფი განუკურნებელია, ამიტომ დროული მოქმედება აუცილებელია.
რა ნაბიჯები უნდა გადადგას მშობელმა
-
დამშვიდდით და ბავშვი უსაფრთხო ადგილზე გადაიყვანეთ. მშობელმა სწრაფად უნდა აიყვანოს თავი ხელში და დააწყნაროს ბავშვი. შიშისა და ტირილის ფონზე ჩაეხუტეთ და ყურადღება გადატანეთ. თუ ძაღლს პატრონი ჰყავს, დაუყოვნებლივ გაარკვიეთ, გაკეთებული აქვს თუ არა ცოფის საწინააღმდეგო ვაქცინა. ამის შემდეგ აუცილებლად მიმართეთ რაბიოლოგს, რომელიც გადაწყვეტს, დაიწყოს ვაქცინაცია თუ ცხოველზე დაკვირვება გირჩიოთ.
-
ჭრილობის ჩამობანვა. თუ ნაკბენი ზედაპირულია, იგი უნდა ჩამოიბანოს გამდინარე წყლით და სასურველია, საპნით. არ გამოიყენოთ ბამბა ან უხეში ქსოვილი – მხოლოდ წყალი და საპონი. ზედაპირულ ჭრილობაზე შეიძლება დაასხათ წყალბადის ზეჟანგი. იოდისა და სპირტის ჩასხმა ჭრილობის შიგნით არ შეიძლება – ეს ქსოვილის დამწვრობას იწვევს. გააგრძელეთ კითხვა: