როგორ გვატყუებენ ევროკავშირთან მიმართებაში? – 5 მითი და 5 სიმართლე

წარმოგიდგენთ ევროკავშირის შესახებ 5 ყველაზე გავრცელებულ მითს.

სიმართლე: ეს ნამდვილად არ შეესაბამება სიმართლეს! დავიწყოთ იქედან, რომ ევროკავშირის დევიზია ” ერთიანობა მრავალფეროვნებაშია “, აქედან გამომდინარე, ევროკავშირი ის ორგანიზაციაა, რომელიც ყველანაირად მხარს უჭერს და პატივს სცემს მრავალფეროვნებას. მათ შორის საქართველოს კულტურულ და ტრადიციულ ფასეულობებს. საქართველო გამორჩეულია  არამატერიალური თუ მატერიალური კულტურული მემკვიდრეობით. უკლებლივ ყველა რეგიონში მოიძებნება უნიკალური ტრადიციები და ძეგლები. ევროკავშირი ზრუნავს ჩვენს უნიკალურ მემკვიდრეობაზე და ამის ფაქტი მრავლადაა ჩვენს ქვეყანაში. მაგალითისთვის, შეგვიძლია მოვიყვანოთ ” XVI-XVII საუკუნეების ცისკარაულების კოშკი” (ხევსურეთი ,ინგუშეთის საზღვართან) , რომელიც 2001 წელს რუსებმა დაბომბეს. წლების განმავლობაში ჭურვებით დაზიანებული ძეგლი დანგრევის საფრთხის წინაშე იყო. მისი სრულად აღდგენა ევროპული ფონდების ფინანსური მხარდაჭერით მოხერხდა. როგორც უკვე ვთქვით, ევროკავშირი ზრუნავს არამატერიალურ ძეგლებზეც და მრავალ პროექტს ახორციელებს ამ მხრივ, ერთ-ერთი იყო “ტრადიციული რეწვის პერსპექტივა საქართველოში”. ამ პროექტის წყალობით ქართველმა ოსტატებმა განავითარეს თავიანთი საწარმოები, გადასცეს ცოდნა მომავალ თაობებს. შედეგად, ტრადიციული რეწვა  მათთვის შემოსავლის წყაროდ იქცა. პროექტის ფარგლებში, ქართული კულტურისა და ხელოვნების საერთაშორისო ცენტრმა 21 სახელოსნო შეარჩია დასაფინანსებლად. ასევე, 2014-16 წლებში განხორციელდა პროექტი “ხალხური რეწვის პერსპექტივა საქართველოში” . მისი მეშვეობით 21 სახელოსნო დააფინანსეს. პროექტის სრული ბიუჯეტი იყო 617,128 ევრო, საიდანაც ევროკავშირის წვლილი 489,169 ევრო იყო.

სიმართლე: ევროკავშირს არასოდეს მოუთხოვია საქართველოს ან სხვა ნებისმიერი მისი წევრი ქვეყნისთვის ერთსქესიანთა ქორწინების დაკანონება. ამის შესახებ, ვერ ნახავთ ვერც ზეპირ და ვერც წერილობით წყაროს. ევროკავშირს თავადაც არ გააჩნია კანონმდებლობა, რომელიც მის წევრ ქვეყნებს აკისრებს მსგავს ვალდებულებას. უფრო მეტიც, ქორწინების საკითხები წესრიგდება, ქვეყნების საკუთარი, ეროვნული კანონმდებლობით. ამრიგად, ევროკავშირი ვერ მოსთხოვს საქართველოს ერთსქესიანთა ქორწინების დაკანონებას. გარდა ამისა, ევროკავშირის 27 ქვეყნიდან ერთსქესიანთა ქორწინება დაკანონებულია მხოლოდ 9 ქვეყანაში. ბულგარეთმა, ლატვიამ, პოლონეთმა, უნგრეთმა და ხორვატიამ ერთი და იმავე სქესის ქორწინებები კონსტიტუციით აკრძალეს. ასევე, საყოველთაოდ ცნობილია, რომ ევროკავშირის წევრ მართლმადიდებელ რუმინეთში, საბერძნეთსა და ბულგარეთში ერთსქესიანთა ქორწინება არ არის დაკანონებული. თუმცა, ამ ფაქტს ხელი არ შეუშლია ამ ქვეყნების ევროკავშირში წევრობისათვის.

სიმართლე: ევროკავშირი საქართველოსგან არ მოითხოვს ოკუპირებულ ტერიტორიებზე უარის თქმას. პირიქით, ასოცირების შეთანხმება ქვეყნის ოკუპირებულ ტერიტორიებს განიხილავს,როგორც საქართველოს განუყოფელ ნაწილს. ოკუპირებული ტერიტორიები არ წარმოადგენს ევროკავშირში შესვლის დაბრკოლებას და ეს გამყარებულია გაქტით, რადგანაც ევროკავშირს ჰყავს წევრი ქვეყანა კვიპროსი, რომლის ტერიტორიებიც ოკუპირებულია თურქეთის მიერ.

სიმართლე:  როგორც ზემოთ აღვნიშნეთ, ევროკავშირი ყველანაირად მხარს უჭერს და პატივს სცემს მრავალფეროვნებას, იქნება ეს კულტურული, რელიგიური თუ სხვა. აღმსარებლობის თავისუფლების და რელიგიური შემწყნარებლობის თვალსაზრისით, ევროკავშირი მსოფლიოში წამყვან პოზიციაზე დგას. გარდა ამისა, ევროკავშირში არიან ქვეყნები, სადაც მართლმადიდებლობა ტრადიციულად უმრავლესობის რელიგიაა. წევრი ქვეყნები კი ქრისტიანული აღმსარებლობის წარმომადგენლები არიან. გარდა ამისა, უმეტესწილად არიან სეკულარული ქვეყანები (მათ შორის საქართველო) : რომელთა კონსტიტუცია ითვალისწინებს რელიგიის თავისუფლებას და მთავრობა პრაქტიკულად პატივს სცემს ამ უფლებას.

სიმართლე: სინამდვილეში საქმე სულ სხვაგვარადაა. ამ კავშირმა შეიძლება ხელი შეუწყოს კიდეც კონფლიქტის მშვიდობიანად მოგვარებას, რადგანაც ევროკავშირი მიზნად ისახავს, ხელი შეუწყოს სტაბილურობას და თანამშრომლობას რეგიონში.  მეტი დამაჯერებლობისთვის  შეგახსენებთ, რომ 70 წელზე მეტია ევროკავშირის ტერიტორიაზე სამხედრო კონფლიქტები არ მომხდარა. 2012 წელს კი ნობელის პრემია გადასცეს მშვიდობის დარგში. ანუ ევროკავშირი არის მშვიდობის გარანტი. რაც შეეხება რუსეთს, ის საქართველოს არ აღიქვამს , დამოუკიდებელ, სუვერენულ სახელმწიფოს , მისი მიზანია საქართველო აქციოს თავის შემადგენლობაში შემავალ ფედერაციულ ერთეულად. ამის ფონზე, ლოგიკურია, რომ საქართველო მეტად უნდა იღწვოდეს  დასავლეთთან კავშირის განსამტკიცებლად. რათა ჩვენი სახელმწიფო, მისი სუვერენიტეტი და უსაფრთხოება დავიცვათ და გვქონდეს როგორც ეკონომიკური წინსვლა, ასევე უკეთესი დემოკრატიული გარემო.