გურული ბლოგერი და მოლაშქრე – ნანა აროშიძე

გარეთ დათბა, ლამის ზაფხულმაც შემოაბიჯოს. ვფიქრობ, იდეალური დროა სალაშქროდ, თუ დიდ გასვლებს  არა, თავგადასავლებს დააკვდება.

ამ ფიქრებში შებყრობილმა ინფორმაციის დეფიციტი ვიგრძენი, რა დროსაც ინსტაგრამის სქროლვის დროს, გურული ბლოგერი და მოლაშქრე, ნანა აროშიძე აღმოვაჩინე. პროფილზე ბევრი საინტერესო და შემეცნებითი რილსი დამხვდა, სთორებმაც მიმიზიდა და ინტერესი გამიჩნდა, უკეთ გამეცნო ამ ქონთენთის ავტორი.

წარმოშობით ოზურგეთის რაიონიდან, სოფ. კონჭკათიდანაა. ბოლო დროს უმეტესად გურიაშია, დისტანციურად მუშაობს. რადგან სოფელში ყოფნა ძალიან უყვარს, ურჩევნია, აქ იცხოვროს.

პროფესიით ბუღალტერია, ჰობით – მოლაშქრე. ზუსტად ლაშქრობაზე აქვს ბლოგი და მუშაობას, სოფლის საქმეებს, რომ მორჩება ხოლმე, გამოცდილებას და აქაურ ისტორიებს უზიარებს გამომწერებს.

სოფლის საქმეებიდან ყველაზე მეტად მიწის სამუშაოები მიყვარს, ბარვა და თოხნა. მინდა, ჩემი მოსავალი მოვიყვანო, ყოველ წელს უფრო და უფრო მეტიო.

ქართულ ინსტაგრამ სივრცეში სხვა მოლაშქრეებს არ აქვთ ასეთი ბლოგი, რჩევებს და გამოცდილებასაც რომ უზიარებდნენ გამომწერებს. ამიტომ გამოხმაურება მართლა დიდი მოჰყვა, იმაზე ბევრად სწრაფად იზრდება  ბლოგი, ვიდრე წარმოედგინა. ადგილობრივებიც მხარში უდგებიან, აბა ეს გადაიღე, აბა ის გადაიღეო, თვითონ აწვდიან იდეებს. “სოფლის ისტორიებიც ძალიან უყვართ გამომწერებს. მეუბნებიან, რომ ჩემი ვიდეოები ათბობთ, ამშვიდებთ და თავიანთ სოფლებს ანატრებთ. მეც სწორედ ეგ მინდა, სოფლისთვის მეტი ყურადღების მიქცევა მოუნდეთ.” – აღნიშნა ნანამ საუბრის დროს.

ზუსტად 8 მარტს თქვა, რომ ბლოგს იწყებდა და რჩევებს გაუზიარებდა გამომწერებს. მას შემდეგ 6 კვირა გავიდა. ამ დროში 5000 ახალი გამომწერი დაემატა.

4 წელია ლაშქრობს. თავიდან უფრო იშვიათად, თუმცა ბოლო 2 წელია, სეზონზე თითქმის ყოველ კვირაში აქვს გასვლები. ბევრი რთული მარშრუტი გაიარა და ულამაზესი ადგილები მოინახულა. ყველა კუთხეში ყოფილა, მაგრამ მისი თქმით, რაც მეტს დადის მით უფრო მეტი ჩნდება სანახავი. წელს სურვილი აქვს, მთებთან ერთად სოფლებშიც ბევრი იაროს.  უცხო სოფლების დათვალიერება, იქაური მოსახლეობის გაცნობა, მათი ცხოვრების სტილსა და წეს-ჩვეულებებთან ერთად.

ნანა გვირჩევს, არ დაველოდოთ, რომ სამეგობროში გამოჩნდეს ვინმე, ვისაც ჩვენს მსგავსად ექნება ლაშქრობის ინტერესი. “მე არ დამიშვია ეგ შეცდომა, თუმცა ბევრი კარგავს დროს ამის გამო. არადა რამდენიმე კარგი ტურისტული სააგენტო არის საქართველოში, გაყვები ერთხელ უცნობებს და დამეგობრდები პირველივე ლაშქრობაში. მთის სიყვარული მარტივად გვაახლოებს და თუ შენ თვითონ არ იქნები ჩაკეტილი, ბევრ კარგ მეგობარს შეიძენ მთაში. მთის და ბუნების მოყვარული ხალხის გაცნობა ლაშქრობების კიდევ ერთი დიდი პლიუსია. თუ შენც ეგეთი ხარ, ადვილად იპოვი მოლაშქრეებთან საერთო ენას.” – ამბობს ნანა.

“პირველად რომ უნდა გამეთია კარავში ღამე, თრუსოს ხეობაში წავედით მეგობრები. ძალიან უხარისხო აღჭურვილობა მქონდა, 135 ლარად ნაყიდი ნაკრები: ერთ ტენტიანი კარავი, საძილე, ქვეშსაგები, ჩანთა და საწვიმრები. მთელი დღე მზიანი ამინდი იყო, ღამეც, რომ დავწექით, ვარსკვლავებით მოჭედილ ცას ვუყურებდით და უცებ, ნახევარ საათში ისეთი ჭექა-ქუხილი დაიწყო და წვიმა წამოვიდა, წყალში გვეძინა მთელი ღამე. გვეძინა რა, გათენებას ველოდებოდით. ნათლობასავით გამომივიდა კარავში პირველი ძილი. ჩემს მაგალითზე სხვებს ვურჩევდი, რაც არ უნდა კარგი ამინდი იყოს, წვიმისთვის ყოველთვის მზად უნდა იყოთ! ერთტენტიანი კარავი ეზოს გარდა არ უნდა გაშალოთ არსად!” გვიყვება ბლოგის ავტორი.

ამ საკმაოდ იდუმალ და იშვიათ თემაზე-ლაშქრობა – სიღრმისეული, საინტერესო და მრავალფეროვანი ინფორმაციის მისაღებად, ან/და სოფლის ცხოვრების ამსახველი სთორებისა და ქონთენთისთვის უნდა გამოიწეროთ ნანას ინსტაგრამი – Nana – Georgian Hiker.

მე, რეპორტაჟის ავტორი გისურვებთ ძალიან პოზიტიურ დღეს და მჯერა, თუ მთაში მოგზაურობას გადაწყვეტთ შეიძენთ ბევრ, ძალიან საინტერესო მეგობარს და გადაგხდებათ უამრავი დაუვიწყარი თავგადასავალი, ამას ჩემივე გამოცდილებით გეუბნებით.

მასალა პროექტის “ჩვენ ვირჩევთ, ჩვენ ვაკონტროლებთ” ფარგლებში, ახალგაზრდა რეპორტიორმა ლალი ცეცხლაძემ  მოამზადა.

Funded through the Alumni Grants Program, U.S. Embassy in Georgia/დაფინანსებულია საქართველოში აშშ–ის საელჩოს ალუმნი საგრანტო პროგრამის ფარგლებში.