კაის თქმის უკუღმართობა გურიაში

გურია პარადოქსების მხარეა, ამიტომ ,,კაის თქმა’’ რომ ამოიცნო, ,,პაწა’’ თავისუბური მათემატიკა გჭირდება, განტოლებასავითაა.

“რაფერ ხარ? როის ჩამოი? როის მიხვალ?” ეს კითხვები ერთ მთლიანობად, სხაპასხუპით დაისმის და მათი ირიბი დატვირთვა შენი მოშორების სურვილს კი არა, სამასპინძლოდ არსებული დროის გაზომვის ინტერესს ემსახურება.

,,რაფერ გასუქებულხარ’’

სულ ღიმილიანი სახით წარმოითქმის, თუნდაც უდიდეს დიეტებზე შეჭიდებულს მიემართებოდეს და ომიანობის წლების ინერციაა, როცა ოდნავ ფერზე მოსული ადამიანიც სიკეთის ნიშანი იყო.

,,უფ, მაი იმფერი უბედური სულია’’ არც უბედერებას ნიშნავს და არც ბედნიერებას, დიდი საქმეების ,,გამიმასქნებელს’’ უფრო გულისხმობს და წარმოითქმის ან პათეტიკურად ან საიდუმლო ჩურჩულით.

,,უფ, ანგრევს ყოლიფერს’’ არც აქ უკავშრიდება არც ნგრევას და არც შენებას ეს სიტყვები – რამე გამოსაჩენს და სასახელოს თუ აკეთებ, უფრო ამის ნიშანია.

ასე განსაჯეთ, რომ გურიაში წყევლაც კი ამოტრიალებულია. ხშირად მინახავს, სახემრისხანე ქალი როგორ მისდევს ცელქ პატარას, პატარა ხეზე აბობღდება, ქალი – დედა ან ბებია, ქვევიდან შესცქერის, სახე უარესად მრისხანე და ხმა კივილნარევი ამოსდის. აი, სიტყვები, სიტყვები კი სულ სხვა რამეს ამბობს“

,,შენ არ მეისპე!’’

ავტორი: გიორგი კეკელიძე 

tbcinsurance.ge